بهره برداری تلفیقی از منابع آب های زیرزمینی و سطحی (مطالعه موردی: دشت نجف آباد)

لزوم کنترل و نظارت بر میزان استخراج منابع آب زیر زمینی، به خصوص در مناطقی که از نظر اقلیمی جز مناطق کم باران به حساب می آیند، یک اصل مهم در استفاده پایدار از این منابع است. هدف از این پایان نامه بهینه سازی بهره برداری تلفیقی از آب های زیر زمینی و سطحی، با در نظر گرفتن ارتفاع مجاز سطح آب در آبخوان است. شبیه سازی آبخوان در محیط visual modflow انجام شده و بهینه سازی مسئله به کمک کد mgo صورت پذیرفته است. از ویژگی های این تحقیق ارتباط مستقیم مدل شبیه سازی با مدل بهینه سازی mgo می باشد. براساس نتایج به دست آمده، لازم است در برخی مناطق، به منظور جلوگیری از افت بیش از حد سطح آب زیرزمینی تغییراتی را در الگوی برداشت از آبخوان و همچنین مدیریت تلفیقی آب زیرزمینی و سطحی ایجاد کنیم. دشت نجف آباد به عنوان مطالعه موردی این پروژه انتخاب شد. آمار و اطلاعات چاه های برداشت، چاههای مشاهده ای، توپوگرافی دشت، میزان بارش، تغذیه و ... از آب منطقه ای اصفهان استخراج شده است. مدلسازی در حالت ماندگار برای سال آبی 83-82 و در حالت ناماندگار برای سال آبی 84-83 انجام شد. همچنین ضرایب هیدرولیکی بدست آمده برای سال آبی 85-84 صحت سنجی شد. سپس بهینه سازی بهره برداری از چاه های پمپاژ در نیمه شرقی دشت با هدف برداشت بیشینه از این چاه ها با در نظر گرفتن سطح مجاز آب زیرزمینی در این مناطق انجام شد. در آخر نیز با محدود کردن برداشت از آب زیرزمینی در مناطقی که کیفیت آب زیرزمینی نامناسب بود، و تامین این تفاوت از آب سطحی، سیاست بهره برداری تلفیقی از آب زیرزمینی جهت برداشت بهینه کمی با در نظر گرفتن اهداف کیفی پیشنهاد شد.